Zapraszamy do zapoznania się z informacjami, listami i komunikatami wydanymi w naszej diecezji.
Poniżej znajdują się także komunikaty ogólnodiecezjalne Kościoła katolickiego.
Zapraszamy do zapoznania się z informacjami, listami i komunikatami wydanymi w naszej diecezji.
Poniżej znajdują się także komunikaty ogólnodiecezjalne Kościoła katolickiego.
W ostatnich miesiącach jesteśmy świadkami zakrojonego na szeroką skalę procesu zmian wprowadzanych przez Ministerstwo Edukacji Narodowej w organizacji lekcji religii w szkołach publicznych. Z tak dużymi zmianami mamy do czynienia po raz pierwszy od 1989 roku. Zarówno te, które zostały przyjęte od września 2024 roku, jak i zapowiadane na wrzesień 2025 roku, nie tylko w sposób jednoznaczny stoją w sprzeczności z przepisami wyższego rzędu, ale przede wszystkim są krzywdzące i dyskryminujące dla wielu uczniów i nauczycieli religii. Zmiany te godzą również w prawa rodziców i opiekunów do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami, co gwarantuje Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (art. 53).
W opinii znacznej części rodziców i nauczycieli religii, co zostało wyrażone m.in. przez różne formy protestów i petycji ze strony środowisk wychowawczych, wprowadzone od września 2024 roku rozporządzeniem Ministra Edukacji zmiany dotyczące niewliczania oceny z lekcji religii do średniej ocen oraz łączenia klas dzieci i młodzieży w różnym wieku edukacyjnym w większe grupy, i to wyłącznie na zajęciach z religii, są szkodliwe z punktu widzenia wychowawczego. Uczniowie powinni bowiem mieć zapewniony dostęp do programu nauczania opartego na treściach adekwatnych do poziomu ich rozwoju oraz zdolności percepcyjnych i poznawczych w danym wieku. Ponadto zmiany te pozbawiają uczniów motywacji do uczestnictwa i angażowania się w lekcje religii. Trzeba w tym miejscu także podkreślić, że wspomniane zmiany zostały wprowadzone w życie bez wymaganego przez Ustawę o systemie oświaty „porozumienia z władzami Kościoła Katolickiego i Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych” (art. 12 ust. 2), co potwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 27 listopada 2024 roku.
Podobnie ma się rzecz z dalszymi zapowiadanymi przez MEN zmianami. Dotyczą one redukcji wymiaru nauczania religii do jednej godziny tygodniowo oraz nakazu organizowania lekcji religii przed lub po zajęciach szkolnych. Są one dyskryminujące, gdyż będą w sposób znaczący ograniczać prawo do dostępu do lekcji religii dla uczniów, których rodzice, lub oni sami, będą sobie tego życzyć. Nie uwzględniono również wprowadzenia okresów ochronnych dla nauczycieli religii. Wprowadzenie w życie tych rozwiązań również będzie bezprawne, gdyż nie osiągnięto w tym temacie wymaganego porozumienia ze stroną kościelną. Wprowadzane zmiany mogą w konsekwencji prowadzić do całkowitego wyeliminowania nauczania religii w polskich szkołach publicznych.
Podejmowane przez stronę kościelną rozmowy z Rządem RP nie doprowadziły do porozumienia. Kompromisowa propozycja strony kościelnej, polegająca na wprowadzeniu zasady obligatoryjności nauczania religii lub etyki ze względu na potrzebę aksjologicznej formacji uczniów, została przez stronę rządową odrzucona. Podobnie jeśli chodzi o rozłożenie na kilka lat stopniowej redukcji wymiaru nauczania religii w szkołach średnich, przy poszanowaniu praw pracowniczych nauczycieli religii. Wobec takich działań MEN i braku woli porozumienia w sprawie kluczowej dla edukacji i wychowania polskich dzieci i młodzieży do wartości, wyrażamy stanowczy sprzeciw.
Przypominamy, że nauczanie religii w szkole uznawane jest za standard w zdecydowanej większości państw europejskich, jest także jednym z symboli przemian wolnościowych w Polsce po 1989 roku. Dlatego też Kościół będzie podejmował dalsze stosowne kroki prawne mające na celu powstrzymanie wprowadzanych zmian.
Zachęcamy i prosimy rodziców oraz organizacje społeczne o zaangażowanie się w obronę uniwersalnych wartości i praw osób wierzących, które powinny być respektowane zawsze, niezależnie od politycznego kontekstu. Rodzicom, wychowawcom, nauczycielom religii, katechetom oraz wszystkim zatroskanym o pełny i harmonijny rozwój dzieci i młodzieży, udzielamy pasterskiego błogosławieństwa.
Prezydium KEP
Umiłowani Diecezjanie!
U schyłku roku liturgicznego Słowo Boże – w harmonii z obumierającą przyrodą – każe nam zatrzymać się nad tajemnicą przemijalności ludzkiego życia, które jednak nie kończy się, lecz zmierza do tego, co większe, ostateczne i trwałe: do wiecznej szczęśliwości. Od momentu chrztu świętego zostaliśmy zapisani w Księdze Życia (por. Dn 12,1), aby dostąpić zbawienia dzięki jedynej ofierze Jezusa Chrystusa (Hbr 10,12.14). Rzeczywistość zbawienia opisuje obraz liturgii w niebie. II Sobór Watykański wskazuje, że „liturgia ziemska daje nam niejako przedsmak uczestnictwa w liturgii niebieskiej, odprawianej w mieście świętym Jeruzalem, do którego pielgrzymujemy” (KL 8). Dlatego podczas minionego Kongresu Eucharystycznego staraliśmy się pogłębić naszą pobożność, która najpełniej wyraża się w liturgii. W niej, na mocy święceń, posług i rozmaitych funkcji, objawia się Kościół . W bliskości wspomnienia św. Cecylii, patronki muzykikościelnej, które będziemy obchodzić w najbliższy piątek, pragnę zwrócić uwagę na znaczenie funkcji muzycznych i samej muzyki w liturgii, wyrażając jednocześnie życzenie, by zachowała ona świętość i piękno, i w ten sposób kierowała umysły i serca wiernych do Boga.
1. Muzyka liturgiczna jest święta
„Muzyka kościelna powinna w najwyższym stopniu posiadać cechy właściwe liturgii, a mianowicie: świętość i piękność formy, z których wynika koniecznie inna jej cecha, czyli powszechność” – tak napominał święty papież Pius X w 1903 roku. Nic nie zmieniło się od tego czasu w pojmowaniu rzeczywistości muzyki w liturgii, a nawet jeszcze głośniej niż przed wiekiem wybrzmiewa postulat, aby muzyka w liturgii była święta, czyli wykluczała wszelką świeckość . Nierzadko bowiem słyszy się w kościołach świecki repertuar z gatunku muzyki rozrywkowej, filmowej czy operowej. Żadna muzyka powstała do celów świeckich, nawet opatrzona biblijnym lub innym pobożnym tekstem, nie może być wykonywana w przestrzeni sakralnej, tymbardziej podczas liturgii. Kard. J. Ratzinger pisał, że „muzyka musi tutaj i teraz, w tym czasie i w tym miejscu, prowadzić modlących się ludzi do wspólnoty z Chrystusem, (...) ma kierować serce, czyli człowieka wewnętrznego, całe jego ‘ja’ w górę, ku wyżynom Bożym – do tej wzniosłości, którą jest Bóg, która – w Chrystusie – dotyka ziemi, pociąga ją do siebie i ku sobie wynosi” . W tym kontekście zachęcam duszpasterzy i muzyków kościelnych do bardziej zdecydowanej troski o właściwy repertuar muzyki liturgicznej, a osoby chcące śpiewać lub grać podczas liturgii proszę o poszanowanie autonomii Kościoła w zakresie oceny zdatności proponowanych kompozycji do celów liturgicznych.
2. Muzyka jest powszechna
Liturgia jest katolicka, czyli przeznaczona dla wszystkich wierzących, bez względu na pochodzenie, wykształcenie czy status społeczny. Dlatego liturgia i stanowiącajej integralną część muzyka, powinna być prosta, ale nie na zasadzie taniego banału i duchowego ubóstwa, lecz dążenia do tego, co czyste, dojrzałe i piękne. Muzyka liturgiczna nie może kierować się tym, co jest popularne w danej społeczności, ale powinna stawać się ojczyzną piękna, które jest uniwersalnym językiem każdego człowieka i prowadzi do doskonałego uwielbienia Boga. W związku z tym zachęcam Was, drodzy Siostry i Bracia, nie tylko do czynnego udziału w liturgii, wyrażającego się we wspólnym śpiewie, ale także do włączania się w działalność zespołów muzycznych służących podniesieniu piękna w liturgii. Wśród nich pragnę docenić parafialne chóry wielogłosowe i orkiestry dęte oraz schole wykonujące repertuar liturgiczny, a zwłaszcza chorał gregoriański. Ten śpiew jest bowiem najbardziej liturgicznym, uświęconym wielowiekową tradycją, własnym śpiewem Kościoła.
Dziękuję dyrygentom, animatorom życia muzycznego, chórzystom, scholarzom, instrumentalistom, a takżekantorom i psałterzystom za Wasz wysiłek na rzecz upowszechniania prawdziwego piękna muzyki liturgicznej. W sposób szczególny dziękuję organistom, którzy na co dzień troszczą się o właściwy poziom muzyki liturgicznej w naszych kościołach. Wasza służba przy organach, które jako jedyny instrument zyskały rangę instrumentu liturgicznego, jest niezwykłym znakiem zaangażowania w służbie Bogu i ludziom, a także w dzieło ewangelizacji przez piękno muzyki. Dziękuję za codzienny akompaniament organowy, za troskę o repertuar liturgiczny i ciągłejego poszerzanie.
3. Znaczenie formacji w służbie świętości i piękna muzyki liturgicznej
Aby muzyka liturgiczna mogła być święta i piękna, odpowiadająca wymogom liturgii i budowaniu wspólnoty, potrzeba ciągłej formacji muzyczno- liturgicznej zarówno w odniesieniu do wiernych, jak i muzyków kościelnych. Pierwszy Synod Diecezji Gliwickiej postanowił, że każdy organista powinien posiadać odpowiednie wykształcenie muzyczno-liturgiczne, a w przypadku jego braku jest zobowiązany do uzupełnienia kwalifikacji. W naszej diecezji od 28 lat działa Studium Muzyki Kościelnej, a od 23 lat również Diecezjalna Szkoła Muzyczna II stopnia, które wykształciły już sporą liczbę absolwentów, posługujących nie tylko w naszym lokalnym Kościele, ale także w innych diecezjach. Wielu uczniów naszych szkół kontynuowało naukę na wyższych uczelniach muzycznych, a także było laureatami krajowych i międzynarodowych konkursów, co potwierdza wysoki poziom kształcenia. Aktualnie nasze diecezjalne instytucje muzyczne formują przyszłych organistów, a także przygotowują do posługi kantora na kierunku wokalnym. Prowadzony jest również kurs podyplomowy dla osób chcących pogłębić swoje umiejętności oraz ognisko muzyczne dla dzieci. Gorąco zachęcam do nauki w naszych szkołach, które mieszczą się w budynku Kurii Diecezjalnej w Gliwicach. Podejmując naukę w naszych szkołach muzyk kościelny będzie mógł sprostać oczekiwaniom, które stawia przed nim Kościół w służbie na rzecz piękna liturgii: łączyć wierność przepisom liturgicznym z regułami rządzącymi sztuką muzyczną .
Nieodzownym elementem posługi muzyków kościelnych jest formacja duchowa. Synod zobowiązał muzyków do uczestnictwa w dniach skupienia, rekolekcjach oraz innych ćwiczeniach służących formacji, za które odpowiedzialna jest sekcja muzyki kościelnej naszej Kurii. Proszę czcigodnych kapłanów o umożliwienie muzykom uczestnictwa w formacji stałej. Zwracam się także do wszystkich organistów, uczniów naszych szkół diecezjalnych oraz innych muzyków kościelnych: nie zaniedbujcie troski o duchowy kształt Waszej posługi, a przede wszystkim dbajcie o codzienną, sakramentalną przyjaźń z Chrystusem, który wzywa: „dla zbawienia tego świata stałem się Pokarmem, Chlebem, który syci ludzi w zupełności darmo. Więc uczniowie, pragnę spocząć w sercach waszych żywy, oto jestem tutaj dla was, oto Ja prawdziwy” (z Hymnu Kongresu Eucharystycznego).
W dzisiejszej kolekcie mszalnej modliliśmy się: „Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy znajdowali radość w Twojej służbie, albowiem szczęście trwałe i pełne możemy znaleźć tylko w wiernym oddaniu się Tobie, Stwórcy wszelkiego dobra” . Szczególna posługa muzyków kościelnych na rzecz świętości i piękna liturgii jest drogą do osiągnięcia trwałego i pełnego szczęścia. Dziękując raz jeszcze za Wasze zaangażowanie życzę, abyście pomimo przeciwności zawsze znajdowali radość i spełnienie w służbie Bogu. A Wam, drodzy diecezjanie wraz z duszpasterzami życzę, abyście dzięki świętej i pięknej muzyce liturgicznej podnosili Wasze serca do Boga, a kiedyś mogli doświadczyć pełni radości i szczęścia w niebie.
Wasz biskup + Sławomir
Posługa miłosierdzia wobec najbardziej potrzebujących jest jednym z zadań Kościoła, które realizowane jest od jego początków. W celu dotarcia z pomocą do właściwych osób nieustannie realizuje swoje zadania Caritas. Aby ogarnąć opieką także tych potrzebujących, którzy z różnych powodów nie są w stanie skorzystać z jej wsparcia, został ustanowiony w tym roku w naszej diecezji urząd jałmużnika biskupa. Jest to konkretny owoc zakończonego Kongresu Eucharystycznego. Ufam, że jego współpraca z różnymi ludźmi dobrej woli i instytucjami niosącymi pomoc przyniesie dobre owoce.
Jednak w celu sprawnego działania i organizowania pomocy potrzebne są niezbędne środki. Dlatego dla wsparcia działań jałmużnika w niedzielę 17 listopada po Mszach świętych zostanie przeprowadzona zbiórka do puszek. Niedziela ta, z woli papieża Franciszka, już po raz ósmy jest obchodzona w Kościele jako Światowy Dzień Ubogich. Niech zatem ten dar serca pomoże wesprzeć naszych braci i siostry, którzy z różnych powodów cierpią niedostatki duchowe i materialne. Za wszelką pomoc i ofiarę z serca dziękuję.
Wasz Biskup Sławomir
Siostry i bracia w Chrystusie!
Jest ciągle żywe w mojej pamięci ubiegłoroczne doświadczenie Forum Młodych. Bardzo dziękuję Wam wszystkim, którzy przyjęliście zaproszenie do udziału w tym wydarzeniu. Spotkanie z Wami było dla mnie bardzo ważnym i ubogacającym przeżyciem. Forum pokazało jak znaczące jest zaangażowanie młodzieży w parafiach naszej Diecezji Gliwickiej. Pozwoliło jeszcze bardziej uświadomić sobie bogactwo wiary jaką mają w sobie ludzie młodzi oraz ich potencjał, jakim jest radość i entuzjazm dzielenia się nią z innymi. Udział w zakończonym niedawno w Rzymie Synodzie utwierdził mnie w przekonaniu o konieczności budowania żywych relacji i słuchania się wzajemnie. Razem twórzmy taki Kościół, który jest naszym domem i dzielmy się radością Ewangelii!
Drodzy Rodzice, Nauczyciele, Animatorzy i Kapłani towarzyszący młodym, zapraszam Was na 2-gie Forum Młodych Diecezji Gliwickiej, które pod hasłem „Formacja" odbędzie się w sobotę 23 listopada od godz. 8.30 w Centrum Edukacyjnym im. św. Jana Pawła w Gliwicach. Szczegóły organizacyjne znajdziecie na stronie internetowej Diecezji Gliwickiej.
Serdecznie zapraszam!
Wasz biskup Sławomir
Drodzy Diecezjanie
Od Wielkiego Tygodnia trwamy w duchowej atmosferze Diecezjalnego Kongresu Eucharystycznego, którego zwieńczenie będziemy przeżywać wraz z Uroczystością Bożego Ciała.
W ramach tego wyjątkowego czasu, jako wspólnota Kościoła gliwickiego przeżyliśmy i nadal przeżywamy wiele spotkań z Jezusem, a zarazem ze sobą nawzajem, kontemplując rzeczywistą obecność Zbawiciela pośród nas pod postaciami Chleba i Wina. Wszystkie te kongresowe wydarzenia mają głęboki wymiar duchowy i ufam, że długo pozostaną w naszej pamięci i naszych sercach, jako że nie istnieje spotkanie pełniejsze i piękniejsze od tego, które odbywa się w blasku Eucharystycznego Misterium.
Środowiskiem, w którym ta prawda jest, a na pewno powinna być, najbardziej widoczna, jest rodzina. To w niej eucharystyczna rzeczywistość obejmuje miłością wspólnotę ludzi, która – właśnie dzięki wpisaniu swych relacji w Eucharystię – staje się domowym Kościołem i przyczynia się do rozwoju całego Mistycznego Ciała Chrystusa. W tym też duchu została zaplanowana Diecezjalna Pielgrzymka Rodzin, na którą serdecznie zapraszam wszystkie rodziny naszej diecezji, 8 czerwca, do Sanktuarium Matki Boskiej Pokornej w Rudach. Pielgrzymkowe świętowanie rozpocznie Msza św. pod przewodnictwem biskupa Wiesława Śmigla, o godz. 11.00, w rudzkiej bazylice. W Celebrację włączony zostanie obrzęd wprowadzenia relikwii bł. Carla Acutisa, jednego z patronów Kongresu. Po Eucharystii nie zabraknie sposobności do wspólnego radowania się festynową atmosferą.
Serdecznie Was na to spotkanie zapraszam. Zapraszam każdą rodzinę naszej diecezji i wszystkich jej członków, z każdego pokolenia. Proszę, otwórzcie Wasze oczy i serca, zaproście na to radosne wydarzenie wszystkich tych, którzy być może nie mają nikogo, kto mógłby im pomóc: osoby starsze, samotne albo pozbawione własnych środków transportu. W miarę możliwości zabierzcie ich ze sobą. Niech z Waszą pomocą nasza rodzinna wspólnota rozszerzy się i o tych, którzy może tej wspólnoty najbardziej potrzebują. Niech nie zabraknie nikogo, kto pragnąłby być tam z nami. Niech będzie to jeszcze jedna okazja do utrwalenia owoców Kongresu Eucharystycznego w naszych sercach, rodzinach i wspólnotach, a zarazem do podziękowania za te owoce Bogu i sobie nawzajem. Przeżyjmy razem radość bycia rodziną dzieci Bożych, zarówno przez modlitwę, jak i przez wspólną zabawę. Bądźmy tam, gdzie można budować siebie i swoją rodzinę ku chwale Boga, a pożytkowi nas samych oraz tych, którym mamy dawać świadectwo, że Jezus Chrystus zmartwychwstał, żyje i jest wśród nas.
Z pasterskim błogosławieństwem, w oczekiwaniu na spotkanie
Wasz biskup Sławomir
„Stanowczy sprzeciw wobec działań MEN”
Oświadczenie Dyrektorów Wydziałów Katechetycznych
Dyrektorzy Wydziałów Katechetycznych diecezji w Polsce obecni na konferencji pod kierownictwem Księdza Biskupa Wojciecha Osiala, Przewodniczącego Komisji Wychowania Katolickiego KEP, wyrażają stanowczy sprzeciw wobec działań Ministerstwa Edukacji Narodowej dotyczących szkolnych lekcji religii. Działania te układają się w pakiet zmian, które są jawną dyskryminacją dzieci i młodzieży uczestniczących w szkolnych lekcjach religii, ich rodziców oraz nauczycieli religii.
Dyrektorzy podkreślają, że wszelkie zmiany winny dokonywać się zawsze zgodnie z obowiązującym prawem, na drodze wzajemnego dialogu i w porozumieniu z wszystkimi Kościołami i związkami wyznaniowymi. Konieczne jest zawsze wypracowanie porozumienia strony rządowej z władzami Kościoła i związków wyznaniowych. Wynika to z zapisów w Ustawie o systemie oświaty, Konstytucji RP oraz Konkordatu. Jedynie na drodze dialogu i współpracy można właściwie troszczyć się o rozwój młodych pokoleń Polek i Polaków.
1. Formą nierówności i niesprawiedliwego traktowania uczniów i nauczycieli religii jest wprowadzana przez Ministerstwo możliwość zwiększania grup poprzez łączenie uczniów z różnych klas i poziomów edukacyjnych: do 25 osób w klasach I-III i do 30 osób w klasach IV-VIII szkół podstawowych oraz w szkołach ponadpodstawowych. Nauczanie religii w grupach większych niż w przypadku innych lekcji ma charakter dyskryminacji i nie jest podyktowane dobrem ucznia. Ministerstwo planuje łączenie klas w grupy także bez uwzględniania wieku dzieci. Sytuacja, w której uczniowie z klas IV szkoły podstawowej znajdą się na jednej lekcji z uczniami klas VIII jest sprzeczna z wszelkimi zasadami psychologicznymi, pedagogicznymi i dydaktycznymi. Narusza to prawa ucznia, godność dziecka oraz krzywdzi je w procesie edukacji.
2. Ministerstwo, pomimo licznych głosów sprzeciwu, bez żadnego porozumienia z Kościołem, podjęło decyzję, że ocena z religii od 1 września 2024 r. nie będzie wliczana do średniej ocen. W sposób rażący godzi to w podstawowe zasady dydaktyczne. Dziecko nie jest w stanie zrozumieć, dlaczego jego wysiłek na lekcjach religii nie jest doceniony w ten sam sposób, jak w przypadku innych przedmiotów.
3. Zapowiadane przez Ministerstwo umieszczanie lekcji religii jedynie na początku i na końcu zajęć jest formą dyskryminacji, segregacji i nietolerancji wobec osób wierzących. Jest to krzywdzące wobec uczniów i ich rodziców. Godzi również w podstawowe prawa nauczycieli religii, określone m.in. w Karcie Nauczyciela.
4. Dyrektorzy wyrażają sprzeciw wobec planów zmniejszenia ilości lekcji religii do jednej tygodniowo.
Nauczyciele religii aktywnie uczestniczą w realizacji szkolnych programów profilaktyczno-wychowawczych na wszystkich płaszczyznach w społeczności szkolnej. Uczą miłości bliźniego, wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka, dialogu, tolerancji, szacunku. Kształtują postawy proekologiczne, społeczne, dotyczące zdrowia fizycznego i psychicznego. Troska nauczycieli religii o rozwój emocjonalny, społeczny i duchowy przekłada się na kondycję psychofizyczną uczniów.
Organizacja lekcji religii w przestrzeni szkolnej jest wypełnieniem konstytucyjnego prawa rodziców do wychowania i nauczania religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami (art. 53, ust. 3 Konstytucji). Jest też dla rodziców ułatwieniem, gdyż często zapracowani, z wielką trudnością doprowadzaliby dzieci na zajęcia przy parafii.
Wprowadzanie zmian w organizacji lekcji religii w szkole odbywa się do tej pory bez wymaganego przez prawo porozumienia Ministerstwa ze stroną kościelną. Państwo demokratyczne powinno respektować prawa wszystkich obywateli – zarówno wierzących, jak i niewierzących.
Osoby odpowiedzialne za katechizację i szkolne nauczanie religii w Polsce proszą Rodziców i wszystkich ludzi dobrej woli o aktywne włączenie się w obronę obecności lekcji religii w polskiej szkole. Wysyłajmy do Ministerstwa nasz sprzeciw w tej sprawie na adres: kancelaria@men.gov.pl.
Dyrektorzy Wydziałów Katechetycznych
Stegna, 23 maja 2024 r.
List do diecezjan z okazji zbliżających się święceń kapłańskich 2024
„A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca” (Dz 1, 4a).
Umiłowani Diecezjanie, tymi słowami Chrystus zwraca się do nas przez usta św. Łukasza, który relacjonuje w Dziejach Apostolskich wydarzenia bezpośrednio poprzedzające Wniebowstąpienie Pana Jezusa. Wspólny posiłek, agapa, Eucharystia są miejscem, które Pan wybrał jako przestrzeń oczekiwania chrześcijan na spełnienie obietnicy Ojca. Młoda wspólnota uczniów Jezusa po Jego odejściu miała trwać w oczekiwaniu Parakleta.
To wspólne trwanie na łamaniu chleba, na Eucharystii pozostaje nieustannie miejscem nadziei. Kościół, oczekujący na chwalebny powrót Syna Bożego, ciągle odradza się w Eucharystii, z Niej czerpie inspirację dla swej misji i w niej znajduje pokarm duchowy dla zachowania nadziei.
Nasza wspólnota diecezjalna w tym roku szczególnie doświadcza mocy płynącej z Eucharystii. Trwamy w radości spotkania z Chrystusem, kontemplując tajemnicę Jego obecności i adorując Go podczas przeżywanego Kongresu Eucharystycznego.
Uczestnictwo w Kongresie pozwala nam bliżej i jeszcze mocniej doświadczać jak dobry jest Pan, jak słodka jest Jego przyjaźń, jak pocieszająca Jego solidarność z nami w każdej sytuacji naszej egzystencji. Bóg pozwala nam doświadczać pokrzepiającej i umacniającej naszą wiarę i nadzieję bliskości i wspólnoty nieustannie żywiącej się Eucharystycznym Chlebem. W tej wspólnocie czujemy niezwykle aktualne i przynaglające słowa św. Augustyna: «Bądźcie tym, co przyjmujecie, i przyjmujcie to, czym jesteście» (Mowa 272, 1: na Zesłanie Ducha Świętego). Tu bowiem chrześcijanin, który karmi się Ciałem Chrystusa złożonym w ofierze i Jego przelaną Krwią, czerpie z nich moc, by samemu z kolei przemieniać się w dar. To doświadczenie każe nam myśleć z wdzięcznością i miłością o otrzymanym darze kapłaństwa ustanowionego. Chrystus zapragnął, aby to człowiek całkowicie oddany na Jego służbę, ustanowiony kapłanem, in persona Christi sprawował te święte misteria. Mamy równocześnie świadomość, że głos Pana, który nieustannie rozlega się w sprawowanych misteriach: „Pójdź za Mną!”, próbują zagłuszyć głosy fałszywych proroków.
Sam Kongres, przynosząc owoce duchowe – zarówno na płaszczyźnie osobistej, jak i na płaszczyźnie wspólnotowej – jest dla nas źródłem nadziei. Mocno doświadczamy, jak prawdziwe są słowa Jezusa, które stały się mottem naszych rozważań kongresowych: „Ja jestem z wami!”. Pewność bliskości Pana pozwala nam zaznawać pociechy w chwilach trudnych, stanowi natchnienie do dobra, zachęca, aby patrzeć na siebie wzajemnie z sympatią i życzliwością, przynagla do jeszcze większego otwarcia misyjnego naszego kościoła lokalnego.
Odpowiadając na zaproszenie Chrystusa, pragniemy trwać wokół stołu ołtarza Pańskiego, pewni, że Bóg obdarowuje nas hojnie, wypełniając swą obietnicę. On obiecał pozostać z nami na zawsze. Głęboko ufamy, że ta zapowiedź zawiera w sobie także zapewnienie, iż nigdy nie zabraknie tych, którzy in persona Christi, sprawując Przenajświętszą Ofiarę, staną się narzędziem spełnienia obietnicy Boga.
Już w najbliższym tygodniu, w wigilię uroczystości Zesłania Ducha Świętego, w sobotę 18 maja o godz. 10, w naszej katedrze gliwickiej zostanie wyświęcony na prezbitera syn naszego Kościoła lokalnego, diakon Patryk Adler, pochodzący z parafii św. Jacka w Gliwicach-Sośnicy. Jako kapłan zostanie posłany przez Boga do Kościoła, aby głosić słowo nadziei i sprawować sakramenty, zwłaszcza Eucharystię, dla budowania wspólnoty wiary, nadziei i miłości.
Wraz z biskupem Andrzejem i całym Prezbiterium naszej Diecezji pragniemy zaprosić wszystkich Wiernych do włączenia się duchowo i osobiście w przeżywanie radości tego wydarzenia.
Niechaj święcenia prezbiteriatu Patryka staną się okazją, aby Bogu dziękować za każdego kapłana. Niechaj równocześnie zachęcą nas, aby jeszcze bardziej zintensyfikować nasze błagania o to, aby młodzi ludzie, których Bóg powołuje do swej służby, nie zamykali swych serc na Jego zaproszenie i z odwagą poszli za głosem powołania. Jestem głęboko przekonany, że Bóg nie pozostawi bez odpowiedzi żarliwej modlitwy swego Kościoła, ludu kochającego Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie i spragnionego Jego obecności. Bóg niechybnie odpowie na pełne wiary wołanie i wysłucha naszej modlitwy rodzącej się z pragnienia życia łaską sakramentów dla osiągnięcia świętości.
W swoim orędziu na XXXVII Światowy Dzień Modlitw o Powołania w roku 2000, św. Jan Paweł II napisał, że w „spotkaniu z Chrystusem w Eucharystii niektórzy odkrywają, że są powołani, by stać się sługami ołtarza, inni by kontemplować piękno i głębię tej tajemnicy, inni by przelewać płynącą z niej energię miłości na ubogich i słabych, inni wreszcie by przyjmować jej przemieniającą moc w realiach i czynnościach codziennego życia. Każdy wierzący znajduje w Eucharystii nie tylko klucz do zrozumienia swojej egzystencji, ale odwagę, aby ją realizować, a przez to budować w historii jedno Ciało Chrystusa z wielorakich charyzmatów i powołań” (n. 2). Jesteśmy wdzięczni Dobremu Bogu za dar powołania ks. Patryka i za każdego młodego człowieka, który wielkodusznie odpowiada na głos powołania. Dziękujemy za dar Eucharystii, w którym Jezus sam daje się nam nieustannie i zapewnia o ciągłej obecności pośród nas: „Ja jestem z wami!”. Dziękujemy za świadków mocy płynącej z Eucharystii, prowadzącej człowieka drogą świętości.
Odkrywanie tych prawd uświadamia nam coraz mocniej potrzebę intensywnej i wytrwałej modlitwy o nowe powołania do życia kapłańskiego. Troska o rodzące się powołania jest i pozostanie jednym z najbardziej podstawowych zadań Kościoła, ale tym, który powołuje, jest sam Bóg. W tych dniach wielu młodych ludzi przystępuje do egzaminów maturalnych, po których staną wobec konieczności dokonania wyboru dalszej drogi życia. Aby uwierzyć, że wybór kapłaństwa lub życia zakonnego stanowi całkiem realną alternatywę wobec wszelkich innych możliwości, potrzeba dzisiaj wielkiej wiary i odwagi. Dlatego każde wsparcie okazywane na tym etapie młodym jest czymś bardzo istotnym. Sakramenty Eucharystii i kapłaństwa, ustanowione w Wieczerniku, wzajemnie się warunkują; kapłaństwo zostało ustanowione przede wszystkim do składania eucharystycznej ofiary, a Eucharystia bez sakramentalnego kapłaństwa nie istnieje.
To właśnie ta prawda jest głównym motywem, dla którego w naszym lokalnym kościele zostało powołane do istnienia Różańcowe Dzieło Wspierania Powołań Diecezji Gliwickiej. Doświadczenie życiowe uczy nas, jak bardzo potrzebne jest dzisiaj ciągłe towarzyszenie tym, których Pan Jezus powołuje do swojej służby. Najbardziej potrzebnym, a jednocześnie najprostszym sposobem towarzyszenia powołanym, i ich wspierania jest nasza modlitwa, do której zachęcam gorąco wszystkich diecezjan.
Pozwolę sobie raz jeszcze przywołać słowa św. Jana Pawła II z cytowanego już dokumentu: „trzeba zabiegać o to, aby [...] wszyscy kapłani i osoby konsekrowane na nowo odkryli piękno swojego powołania i dawali o nim świadectwo innym. Niech każdy wierzący stanie się wychowawcą powołań, nie lękając się proponować radykalnych wyborów”. Niechaj temu służy radosne świadectwo życia pełnią powołania oraz tworzenie dobrego klimatu życzliwości wobec posługi kapłańskiej, zarówno ze strony wiernych wobec kapłanów, jak kapłanów wzajemnie wobec siebie i wobec wielkości otrzymanego daru. W takim klimacie życzliwości łatwiej będzie młodemu człowiekowi odpowiedzieć na inicjatywę Pana.
Tak jak w roku ubiegłym, w przeddzień święceń kapłańskich pragniemy zaprosić wszystkich, zwłaszcza młodych naszej diecezji do udziału w spotkaniu modlitewnym, które będzie miało miejsce w kościele św. Jacka w Sośnicy, w piątek 17 maja o godzinie 19:00. Będzie to okazja, aby wyrazić naszą bliskość wobec Patryka oraz prosić o nowe powołania kapłańskie i zakonne.
Drodzy Siostry i Bracia! Zapraszając Was do udziału w tych wydarzeniach – osobiście lub łącząc się modlitewnie we wspólnotach parafialnych, pragnę, aby zbliżające się święcenia do prezbiteratu naszego brata stały się okazją do wyrażenia naszej wdzięczności za powołanie każdego z nas do życia we wspólnocie Kościoła. Świadomi, że Eucharystia zajmuje centralne miejsce w jej życiu oraz że potrzebni są szafarze eucharystycznej Ofiary, coraz usilniej i żarliwiej módlmy się do Pana żniwa, aby posłał robotników na swoje żniwo. Powierzajmy tę modlitwę wstawiennictwu Tej, która jest Matką wiekuistego Kapłana.
Na ten czas wspólnoty, radości i nadziei z serca Wam wraz z Biskupem Andrzejem błogosławię!
Wasz biskup Sławomir
Stanowisko Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski w sprawie prawnej ochrony ludzkiego życia
Deklaracja Dignitas infinita o godności człowieka to dokument Dykasterii Nauki Wiary zaaprobowany przez Ojca Świętego Franciszka, poruszający kluczowe zagadnienia ludzkiego życia. W związku z narastającą w przestrzeni publicznej i działaniach rządu presją dotyczącą zmiany prawnej ochrony życia ludzkiego w kierunku legalizacji zabijania dzieci w łonie matek, pragniemy przypomnieć jednoznaczne i niezmienne stanowisko Kościoła w tej kwestii.
„Kościół nie przestaje przypominać, że «godność każdej istoty ludzkiej ma charakter istotowy i obowiązuje od chwili poczęcia do naturalnej śmierci. Uznanie tej godności jest niezbywalnym warunkiem wstępnym ochrony egzystencji osobistej i społecznej, a także niezbędnym warunkiem tego, by braterstwo i przyjaźń społeczna mogły się urzeczywistniać między wszystkimi narodami na ziemi». Opierając się na tej nienaruszalnej wartości ludzkiego życia, magisterium Kościoła zawsze wypowiadało się przeciwko aborcji. Św. Jan Paweł II pisze o tym: «Wśród wszystkich przestępstw przeciw życiu, jakie człowiek może popełnić, przerwanie ciąży ma cechy, które czynią z niego występek szczególnie poważny i godny potępienia. […] Dzisiaj jednak świadomość jego zła zaciera się stopniowo w sumieniach wielu ludzi. Akceptacja przerywania ciąży przez mentalność, obyczaj i nawet przez prawo jest wymownym znakiem niezwykle groźnego kryzysu zmysłu moralnego, który stopniowo traci zdolność rozróżnienia między dobrem i złem, nawet wówczas, gdy chodzi o podstawowe prawo do życia. Wobec tak groźnej sytuacji szczególnie potrzebna jest dziś odwaga, która pozwala spojrzeć prawdzie w oczy i nazywać rzeczy po imieniu, nie ulegając wygodnym kompromisom czy też pokusie oszukiwania siebie. […]
Właśnie w przypadku przerywania ciąży można się dziś często spotkać z dwuznacznymi określeniami, jak na przykład ‘zabieg’, które zmierzają do ukrycia jego prawdziwej natury i złagodzenia jego ciężaru w świadomości opinii publicznej. Być może, samo to zjawisko językowe jest już objawem niepokoju nurtującego sumienia. Jednak żadne słowo nie jest w stanie zmienić rzeczywistości: przerwanie ciąży jest – niezależnie od tego, w jaki sposób zostaje dokonane – świadomym i bezpośrednim zabójstwem istoty ludzkiej w początkowym stadium jej życia, obejmującym okres między poczęciem a narodzeniem». Nienarodzone dzieci są zatem «najbardziej bezbronne i niewinne ze wszystkich, a dzisiaj odziera się je z ludzkiej godności, aby robić z nimi to, co się chce, pozbawiając je życia i ustanawiając prawa, by nikt nie mógł temu przeszkodzić». Należy zatem stwierdzić z całą mocą i jasnością, nawet w naszych czasach, że «obrona rodzącego się życia jest ściśle związana z obroną jakiegokolwiek prawa człowieka»” (Deklaracja Dignitas infinita, 47).
W kontekście troski o życie i rozwój dzieci, Rada Stała KEP zachęca wszystkich wiernych do włączenia się w inicjatywę Ojca Świętego Franciszka, który ustanowił pierwsze Światowe Dni Dzieci. Będą one obchodzone 25 i 26 maja 2024 roku. W naszych modlitwach pamiętajmy także o tych dzieciach, którym nigdy nie było dane ujrzeć blasku słońca.
Podpisali Członkowie Rady Stałej
Konferencji Episkopatu Polski
Jasna Góra, 2 maja 2024
Za zgodność:
Bp Artur G. Miziński
Sekretarz Generalny
Konferencji Episkopatu Polski
Różańcowe Dzieło Wspierania Powołań Diecezji Gliwickiej
Drodzy Diecezjanie!
Kongres Eucharystyczny Diecezji Gliwickiej osiąga w tych dniach swój półmetek. Kolejne wydarzenia tego czasu zbliżają nas krok po kroku do „wielkiej tajemnicy wiary”. Jesteśmy wdzięczni Dobremu Bogu za dar Eucharystii, w którym On sam daje się nam nieustannie i zapewnia o ciągłej obecności pośród nas: „Ja jestem z wami!”.
Odkrywanie tych prawd uświadamia nam również coraz mocniej potrzebę intensywnej i wytrwałej modlitwy o nowe powołania do życia kapłańskiego. Z jednej strony mamy świadomość, że troska o rodzące się powołania pozostanie jednym z najbardziej podstawowych zadań Kościoła, z drugiej zaś strony mamy na uwadze fakt, że tym, który powołuje, jest sam Bóg.
Ponadto w zbliżających się dniach wielu młodych ludzi przystąpi do egzaminów maturalnych, po których staną wobec konieczności dokonania wyboru dalszej drogi życia. Aby uwierzyć, że wybór kapłaństwa lub życia zakonnego stanowi całkiem realną alternatywę wobec wszelkich innych możliwości, potrzeba dzisiaj wielkiej wiary i odwagi. Dlatego modlitewne wsparcie okazywane na tym etapie młodym jest czymś bardzo potrzebnym.
Sakramenty Eucharystii i kapłaństwa, ustanowione w Wieczerniku, wzajemnie się warunkują; kapłaństwo zostało ustanowione przede wszystkim do składania eucharystycznej ofiary, a Eucharystia bez sakramentalnego kapłaństwa nie istniej. Aby wyjść naprzeciw coraz bardziej widocznym brakom w szeregach kapłańskich naszej diecezji, powołuję do życia Różańcowe Dzieło Wspierania Powołań Diecezji Gliwickiej.
Powołanie do życia wspomnianego dzieła wyrasta z przekonania o potrzebie ciągłego towarzyszenia tym, których Pan Jezus powołuje do swojej służby. Najbardziej potrzebnym, a jednocześnie najprostszym sposobem towarzyszenia powołanym, jest nasza modlitwa, do której zachęcam gorąco wszystkich diecezjan.
Przystąpienie do Różańcowego Dzieła Wspierania Powołań Diecezji Gliwickiej wiąże się z następującymi praktykami:
– odmówienie raz w tygodniu jednej części różańca w intencji o nowe powołania kapłańskie dla diecezji gliwickiej;
– odmówienia raz w tygodniu modlitwy (tekst modlitwy: patrz niżej) o nowe powołania kapłańskie dla diecezji gliwickiej;
– uczestnictwo raz w miesiącu w Eucharystii i ofiarowanie Komunii Świętej w intencji o nowe powołania kapłańskie dla diecezji gliwickiej.
Za wszystkich członków Różańcowego Dzieła Wspierania Powołań Diecezji Gliwickiej, w każdy pierwszy czwartek miesiąca będzie odprawiana Eucharystia.
Modlitwa o nowe powołania kapłańskie i zakonne dla diecezji gliwickiej:
Panie Jezu, Ty powołujesz kogo chcesz,
prosimy Cię, wezwij wielu do pójścia za Tobą
drogą powołania kapłańskiego i zakonnego.
A jeśli wezwiesz kogoś z naszej wspólnoty parafialnej,
aby całkowicie poświęcił się Tobie,
niech Twoja miłość ogrzewa to powołanie
od samego początku, rozwija i podtrzymuje do końca.
Wspieraj naszych Biskupów, kapłanów, osoby konsekrowane,
aby wiernie służyli tylko Tobie.
Który z Ojcem i Duchem Świętym
żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Amen.
Zachęcam również do odmawiania tej modlitwy w dniach Kongresu Eucharystycznego podczas każdej Mszy Świętej, przed końcowym błogosławieństwem jak również indywidualnie.
+ Sławomir Oder
Biskup Gliwicki